10 maart 2014 | Singapore [deel 1]

Op vrijdag heb ik de training en het examen gedaan voor de Boeing 777, of kortweg de triple. Ik moet namelijk een wisseling doen van vliegtuigtype. Ik mag geen 747 meer vliegen, maar moet voortaan 777 doen. Dat betekent dat ik (voorlopig) op een aantal bestemmingen niet (meer) zal komen. Geen Tokyo, geen Hongkong, geen Paramaribo, geen Mexico...



Maar er komen ook veel leuke bestemmingen bij. En wat er bij komt, zijn de langere trips. En ik begin meteen met een 6-daagse Singapore op zaterdag. Dat betekent dat ik bijna 80u daar heb. Wat een verwennerij!!!



Omdat dit voor mij een nieuw type toestel is, moet ik me op de heenweg wegwijs maken in het toestel. Ik moet "familiariseren". Ik wist eindelijk alles te vinden aan boord van de 747. Dat is hier wel weer even wennen. Wat wel leuk is, qua familiariseren, is dat we met een B777-200 heen gaan en met een B777-300 terug. Heb ik meteen beide versies gehad. 

Maar eerst heen en Singapore ontdekken. De vlucht vertrekt zaterdags pas 's avonds om 21u uit Amsterdam, dus je begint al met een nachtje doorhalen. Met 7u tijdsverschil kom je Lokale Tijd rond 17u in het hotel, op zondag. Dagje gemist dus, voor je gevoel.
 Natuurlijk is het een lange trip. Het is de langste vlucht die ik tot op heden gemaakt heb: ruim 12u vliegen. Dus als we in het hotel aankomen, gaan veel collega's slapen. Ik zie de bui van de jetlag al hangen en ik besluit door te trekken. Ik laat me vertellen waar de crew(s; er zijn ongeveer 3 crews tegelijk in Singapore) bij elkaar komt om te borrelen en dan ga ik op mijn gemak even douchen en omkleden.

Dan loop ik naar buiten, volg de aanwijzingen en kom uit bij de juiste tent. Ik ben niet verbaasd daar geen mensen van onze cabinebemanning tegen te komen. Wel zitten de 2 Co's er plus de vriend van een van hen, die IPB mee was; Indien Plaats Beschikbaar. Verder zitten er ook nog mensen van andere crews en al gauw is het weer een grote gezellige cirkel.

"Mijn mannen" willen gaan eten bij Lau Pa Sat. Dat is een straat die 's avonds voor het verkeer afgesloten wordt en waar allemaal plastic tafeltjes en stoeltjes midden op de weg een terras vormen, waar je volgens de mannen heerlijk kunt eten.
 Zowel de IPB-er als ik hebben geen mening; we zijn nog nooit in Singapore geweest. En als ik eerlijk ben, ben ik ook best moe, dus al hadden ze me voorgesteld naar de maan te gaan, had ik ook meegegaan. Ik ben vooral aan het proberen te voorkomen dat ik de hele nacht wakker lig...



De rest van de (andere) crew ontaardt in een discussie over alle andere opties, maar ik dribbel gewoon achter mijn eigen crew aan. Een Coco en Co van een andere crew en een CA gaan met ons mee, dus we pakken 2 taxi’s en we gaan op pad. 
Het is inderdaad een hele gezellige plek om te eten. Onze Co komt er duidelijk vaker en wordt meteen aangesproken door “zijn” contacten. Er wordt een tafel voor ons gemaakt en dan begint het hele circus: er komen allerlei mensen van allerlei eettentjes waar je bestellingen doet en dan komt het eten dus uit allerlei hoeken. Er is besteld voor de tafel en het maakt het geheel heel ontspannen...



Tijdens het eten merk ik dat ik een opleving krijg en als er dus voorgesteld wordt om nog te gaan stappen, ga ik mee. Onze Co met zijn vriend, de Coco en CA van de andere crew en ik. We gaan met zijn 5-en even naar het hotel om om te kleden en dan door naar een plek om wat te drinken, de Chimes. Alleen dit blijkt dicht te zijn, dus we gaan door naar een andere tent. Daar wordt gedanst en treedt een band op. Ik wordt nog door een crewlid van AirFrance de dansvloer op getrokken. Het is waanzinnig gezellig, maar we houden het niet zo lang vol als het grote publiek. Om 3u zijn we dan ook gewoon weer keurig in het hotel. 

Ik schuif nog wat briefjes onder de deuren van collega’s om voor morgen wat af te spreken. 



Ik slaap het klokje rond en word dus pas 15u wakker. Heerlijk om geen wekker te zetten en voldoende tijd op een locatie te hebben. Ik ga heerlijk aan het zwembad liggen. Bij het wakker worden lagen er al wat briefjes van mijn collega’s terug. We hebben afgesproken om 18u in de lobby, om de zonsondergang te gaan kijken bij het bijzondere gebouw van de Marina Bay Sands. Dit is een architectonisch hoogtepunt: het zijn 3 torens naast elkaar, met een “schip” bovenop. We gaan hierheen met de Co, zijn vriend en mijn maatje van boord.
Ook hier weer weet onze Co de goeie wegen: er is een publieke toren, waar je 20 dollar moet betalen om op het dak te komen. Maar als je via de toren van het hotel naar binnen gaat, en je zorgt dat je met een hotelgast in de lift stapt, dan kun je gratis naar boven en kun je die 20 dollar besteden aan een drankje. 

De lift die ons naar boven brengt, gaat met duizelingwekkende snelheid naar boven. Het brengt ons op de daktuin, met een waanzinnig uitzicht. Aan de ene kant zie je de Botanische tuinen met de futuristische metalen bomen, de kassen en de zee. Aan de andere kant heb je een prachtig uitzicht over de stad. En daar zien we ook de zon ondergaan, onder het genot van een drankje. We hebben bedacht om ook naar de Night Safari te gaan en op het moment dat we weg willen gaan, wordt ons verteld dat er over een paar minuten een lichtshow begint en dat wij uiteraard de beste plek hebben op het dak. Dus we blijven nog even en zien de show. Hij is stukken indrukwekkender dan de lichtshow in Hongkong, dus ik ben blij dat we die nog even meekrijgen.



We realiseren ons dat we nog wel even iets moeten eten. Mijn maatje stelt Lau Pa Sat voor en ondanks dat we daar gisteren al geweest zijn, besluiten we nogmaals te gaan. Het is namelijk vooral lekker, snel en niet te duur. Dus voor de tweede maal zitten we aan die plastic tafeltjes op plastic stoeltjes en genieten we van heerlijk eten. 



Daarna gaan we dan echt op pad naar de Night Safari. Ik heb dat in het Loney Planet boekje van Singapore gezien als Top Sight, dus ik heb de rest vooral opgebutst om mee te gaan. Het blijkt echt ver buiten de stad te zijn. We komen daar dan ook best wel laat aan. Het is al kwart over 10 ’s avonds. We komen nog een collega met zijn man tegen, die er net uit komen. Wij moeten nog beginnen en de dierentuin is nog open tot middernacht. We stappen op een tram die ons de hele dierentuin rondleidt. We stappen ergens wel uit om een stukje te lopen. We zien allerlei nachtdieren en het is leuk, maar mijn verwachtingen waren wel wat te hoog gespannen... Misschien hadden we ook meer tijd moeten nemen... 

Hierna gaan we weer terug naar het hotel en nog even een drankje doen om de hoek van het hotel, bij een tent die 24u per dag open is. Daarna lekker mijn bed in... Morgen weer een dag!!! 



[Lees verder in deel 2]