22 maart 2014 | Johannesburg (I) [deel 1]
Mijn tweede triple 7 vlucht, naar Johannesburg, heb ik ook aangevraagd. Ik heb al heel veel verhalen gehoord over een park waar je kunt paardrijden tussen de wilde dieren en wandelen met leeuwenwelpjes. Dus daar heb ik mijn zinnen op gezet.
Alleen hoor ik van collega's dat je dat ook kunt doen op een trip met 2 dagen over en ik heb er 3!!! Dus na contact met mensen van de crew besluit ik mee te gaan naar Kololo Lodge om "gewoon" op safari te gaan. We gaan in totaal met zijn 4-en en we hebben er zin in!!! Ik ga samen met de Senior Purser en de Purser, die een vriendin IPB mee heeft.
Na aankomst in het hotel regelen we meteen vervoer naar de Lodge. Het is een beetje verwarrend. De Purser had in principe al een gids geregeld, maar die rekende wel héél erg veel geld, dus we proberen een goedkopere optie te vinden. Terwijl we dat staan te doen, wordt er naar het hotel gebeld door een gids die door collega's vaak gebruikt wordt. Hij is op zoek naar iemand, maar komt bij ons terecht. We spreken met hem voor de volgende ochtend 8.30u af, dat hij ons wegbrengt en ophaalt, voor minder dan de helft van ons initiële bedrag...
Dan gaan we naar onze kamer. De tocht naar onze kamers is megalang en tot onze hilariteit blijken de Senior Purser en ik hetzelfde kamernummer te hebben gekregen. Helaas moet ik eigenlijk een verdieping hoger zijn. Er wordt iemand gestuurd met de kamersleutel van mijn kamer, maar ik moet met mijn koffers weer een heeeeel lang eind terug tot de liften, 1 verdieping omhoog en dan weer dat heeeeele lange eind naar dezelfde kamer, maar dan 1 verdieping hoger. Gelukkig heb ik voor 3 dagen natuurlijk veel te veel ingepakt, dus mijn koffers wegen niet nix. Nou ja, mijn workout in ieder geval gehad, zeg maar...
Nog even een klein drankje, waar een bijzonder grote opkomst is. Veel crewleden hebben iemand IPB meegenomen en uiteindelijk zitten we met 16 man... Gezellig!!! Er zijn veel verschillende plannen, verschillende Lodges die besproken zijn. Er is zo veel te doen hier!!!
Ik maak het niet te laat. Ik moet namelijk mijn koffer nog ompakken (ga niet op pad met die onhandige mega-koffer, maar probeer het - succesvol - in mijn trolley met opzettas te proppen).
De volgende ochtend zit ik bepakt en bezakt op tijd aan het ontbijt. Alles meteen meegenomen, anders moet ik dat hele eind nóg 2 keer lopen...
Om half 9 staan we met zijn 4-en te wachten op onze chauffeur... Die de mensen meeneemt waar hij al eerder contact mee gehad had en wij blijven staan. Succes en sterkte!!! En nu?
De conciërge heeft die dure chauffeur nog in de back-up, maar ik stel voor dat we een auto huren. Dan zijn we veeeeeel minder geld kwijt. "Ik rij wel", roep ik stoer.... Dat is best een wilde uitspraak, want het is links rijden hier en de laatste keer dat ik dat gedaan heb, is 12 jaar geleden... 1 keertje....
Hoe dan ook, de conciërge boekt een auto voor ons; een Volkswagen Up. Onze Senior Purser heeft van de Lodge begrepen dat je er niet kunt komen met een kleine auto, want door de zware regenval van de afgelopen dagen, zijn de wegen deels weggeslagen. Maar Avis heeft geen grotere auto volgens de conciërge.
Uiteindelijk komen we per ongeluk bij de verkeerde Avis-vestiging terecht en daar regelen we een gratis upgrade naar een (gouden) Toyota Corolla. Anderhalf uur later dan gepland zijn we dan eindelijk onderweg: the Golden Girls op pad!!!
Even wennen in het begin, dat links rijden. Gelukkig kijken alle dames met me mee. Het lastigste blijkt toch wel dat ook je knipperlicht aan de andere kant van je stuur zit. Dus bij ongeveer iedere inhaalactie laat ik de ruitenwissers even wapperen... :)
Maar verder gaat het goed en we rijden lekker door. De Senior Purser navigeert naast mij. Op een gegeven moment vragen we ons wel af of we nog wel goed rijden, want bepaalde plaatsnamen komen maar niet voorbij. Maar we rijden stug door. Uiteindelijk rijden we Pietersberg in en dan houdt onze snelweg op. Dat staat niet op het briefje!!! Maar met alle waarschuwingen in ons achterhoofd over de (on)veiligheid van Johannesburg en omgeving, maakt dat we niet zomaar ergens de weg durven vragen. Maar we durven dat wel bij een Mercedes Benz dealer, achter een beveiligd hek. Daar weet een uiterst vriendelijke meneer ons te vertellen dat we ongeveer 160 km te ver gereden zijn... Maar we hebben het plaatsje Nylstroom toch echt niet gezien op de borden!!! Dat klopt, want alle plaatsen krijgen nieuwe, Afrikaanse namen... Nylstroom is Modimolle geworden.... Jaja, logisch natuurlijk!!! Beetje jammer dat dát dan weer niet op het briefje stond...
Goed, vol goede moed stappen we weer in de auto en we rijden gewoon weer terug, tot het punt waar we de goede route kunnen oppakken. Geeft nix, ruim 300 km te veel gereden....
Als we eenmaal op de goede weg zitten, wijst het zich inderdaad vanzelf. Maar de Purser zegt steeds "het venijn zit 'em in de staart". En daar heeft ze enorm gelijk in!!! Inderdaad zijn de laatste 30 km echt een kleine uitdaging... Tim en Tom Coronel zouden trots op me zijn, want het is een weg die Dakar-waardig is en ik cross daar met onze gouden Toyota Corolla overheen. Het laatste stuk doen we dan ook ruim een uur over, want het is met alle rotsen, kuilen, gaten en hobbels soms echt een mega-uitdaging, waarbij we in slakkengang en snel sturen alles toch achter ons kunnen laten.
Na bijna 7u in de auto komen we aan in Kololo en het welkomstdrankje dat we krijgen is dan ook vooral dát: heel welkom!!! We krijgen uitleg over de Lodge, het terrein en we worden naar onze huisjes gebracht. De Senior Purser en ik delen een huisje. We installeren ons op het gemak en dan komen "de buurmeisjes", de Purser en IPB-er, voorstellen om een rondje te fietsen... Dat kan daar gewoon op het terrein, omdat er geen leeuwen, luipaarden of cheeta's rondlopen. Wel fiets je tussen de zebra's, de gnoes, de wildebeesten, gazellen.... We waren namelijk te laat om nog een gamedrive te doen, dus regelen we dat nog even zelf, voordat het donker wordt. We pakken dus mountainbikes die daar staan, maar er zijn maar 3 volwassen fietsen en ik pak dus een kinderfiets. Het is nog net niet een BMX-fietsje, maar mijn maat is het zeker niet.
Briljante keuze voor iemand die nooit fietst. Ik vind het eigenlijk best een beetje eng, want ook deze weg is niet bepaald een geasfalteerde route en het feit dat ik met mijn oren tussen mijn knieën fiets, maakt niet bepaald dat ik het gevoel heb de fiets de baas te zijn. Ik heb wel vooral het gevoel dat ik 3 keer de afstand fiets en mijn benen vinden dat ook. Ik ben al snel soort van uitgeput... Pffffff.... Er zijn dan ook stukken die ik klunend afleg. Vooral heuvel op. Toch geniet ik wel van wat ik om me heen zie. De wilde dieren zijn gewoon om je heen. Hoe gaaf is dat?
's Avonds is er voor iedereen een braai, ofwel een BBQ. We zitten allemaal samen om het kampvuur heen en krijgen heerlijk eten. Alles is goed verzorgd en we maken de afspraak om morgenochtend om 8u een gamedrive te doen op Kololo-grond en van 16u tot 19u een grote gamedrive in het Big5-park wat ernaast ligt. Een van de rangers speelt nog wat liedjes op zijn gitaar en zo is het een compleet plaatje...
We liggen op tijd op bed, want het is toch best heftig geweest.
De Senior Purser en ik slapen als een blok tot de wekker de volgende ochtend gaat. Eerst een kopje koffie en thee en dan in de grote auto. We rijden over het terrein en zien zebra's, wildebeesten, wrattenzwijnen. De ranger vertelt ook mooi verhalen over de natuur en hoe je dieren kunt herkennen. Halverwege stoppen we bij een beekje voor koffie, thee en muffins. Het is allemaal errug goed verzorgd.
Ook het ontbijt na de gamedrive is keurig. Alles staat klaar voor ons. Uiteraard beginnen we eerst met verbouwen: wij willen ontbijten in de zon. Dus de gedekte tafel wordt leeggehaald en de tafel in de zon wordt gedekt. Wat een heerlijke manier om de dag te beginnen. We zitten echt midden in de prachtige natuur, dieren om ons heen, zonnetje erbij en alles goed verzorgd...
[Lees verder in deel 2]