24 december 2014 | Kerst | Accra

Dit jaar moet ik werken met Kerst èn met Oud&Nieuw. Ik ben door ons computersysteem voor de Kerst verwend met een reis naar Accra. Daar ben ik nog niet geweest en het enige wat ik ervan weet, is dat het er heerlijk weer is. Het jammere aan deze reis is wel, dat het eigenlijk een nèt-niet-Kerst oplevert: we vertrekken de 24e, komen rond 21u aan in het hotel. Dan hebben we de volgende dag, Eerste Kerstdag, om 19u Calling, dus geen kerstdiner. En de 26e, Tweede Kerstdag, komen we om 6u aan op Schiphol, dus die dag ben ik brak en wil ik niet lief opzitten en pootjes geven... 

Ik heb van tevoren een mail rondgestuurd aan de hele crew, of er nog plannen zijn voor deze kerstreis. Ik heb wel wat leuke reacties gekregen, dus ik heb er vertrouwen in dat het best een leuke reis gaat worden. En met pappa en mamma heb ik afgesproken dat we Derde Kerstdag Kerst vieren. 

Ik heb zelf van alles in mijn koffer gegooid voor deze reis en heb mijn koffer verder gevuld met spullen voor een van de doelen van Wings of Support. Ik heb ook afgesproken dat ik een extra koffer zou sjouwen. Dus na aankomst breng ik mijn koffer naar de kar en ga ik op weg naar het WoS-hok om de 2e koffer te halen. Maar deze blijkt onvindbaar. Ik check alle koffers, maar nergens staat mijn naam op. Ik bel nog even, maar niemand weet waar de koffer is. Dat is erg jammer, maar de volgende keer beter. 

In de briefing wordt er al gesproken over de mogelijkheden op de route. De SP wil vanavond naar de kerst-mis in de Katholieke Kerk die in de buurt van het hotel is. Het lijkt mij mooi om daar mee naartoe te gaan. En ik ben niet de enige. 
Helaas vertrekken we met een behoorlijke vertraging. Wel heel fijn voor de passagiers; door het slechte weer zijn er veel vertragingen en we willen toch graag dat iedereen Kerst met zijn eigen familie kan vieren, dus er wordt besloten te wachten zodat zo veel mogelijk mensen met ons mee kunnen. De kist is dan ook heel erg vol. 
Het is bijzonder om de stemming aan boord te zien. Mensen zijn gestresst en toch ook uitgelaten... Al met al is het een goede vlucht en we brengen de stemming er zelf in ieder geval in. Al tijdens de vlucht komen de eerste snoeperijen van de crew tevoorschijn, dus ik eet me al bijna misselijk aan de kerstkransjes. 

Ondanks dat we laat vertrokken zijn, komen we niet eens zo heel erg veel te laat aan. Wel dusdanig dat we een beetje vaart moeten maken met het omkleden, om toch nog op tijd in de kerk te kunnen zijn. 
Dus snel naar de kamer, even douchen, jurkje uit de koffer trekken... JURKJE UIT DE KOFFER...??? Oeps.... Geen jurkje te vinden.... Hoe kan dat nou??? Ik weet zeker dat ik een jurkje klaargelegd heb.... En dan realiseer ik me dat ik terwijl ik mijn koffer aan het inpakken was, ik ook van alles opgeruimd heb en ik bedenk me dat ik misschien wel in mijn enthousiasme het jurkje gewoon weer opgeruimd heb... Oeps!!! En om nou in mijn echt korte broek met met mijn houthakkersbloes in de kerk te gaan zitten....? Maar ja, ik kan niet anders... Ja, in een joggingbroek, maar ja, dat is nóg erger... Pfffff!!! Nou ja, het is wat het is... 
Dus ik naar beneden in mijn Daisy Dukes. Gelukkig heeft een collega een extra jurk bij zich, die ik wel mag lenen. Ze heeft niet helemaal mijn maat, maar het is allicht beter dan wat ik nu aan heb, dus ik sjees achter haar aan naar boven. Ik trek gauw die jurk aan en ontdek dat hij een mega-decolleté heeft. Dat is ook niet echt iets voor in de kerk... Hhhhhmmmmmm.... Maar wacht!!! Ik heb nog een bandana-top in mijn koffer en qua kleur kan het precies. Dus snel die eronder, hakken aan en gaaaaaaan!!! 

Precies op tijd kunnen we zo het busje in schuiven en door naar de kerk. We gaan uiteindelijk met 10 van de 12 crewleden, dus ik vind het een goeie opkomst. 
Als we bij de kerk komen, gaat de SP ons voor en hij vindt 2 banken waar wij kunnen gaan zitten: pontificaal in het midden, vooraan... Vol in het zicht. Nou ja, het is wat het is. 

Als de dienst begint, vallen we de voorganger natuurlijk enorm op; we zijn best heel blank in een voornamelijk donkere kerk. Hij geeft aan dat hij veel van zijn vaste kerkgangers ziet en ook wat onbekende gezichten. Hij gaat naar de SP en vraagt waar we vandaan komen. Het antwoord "Nederland" is natuurlijk een raar antwoord, dus de SP legt uit dat we flightcrew zijn. De voorganger maakt meteen het grapje "Ladies and gentlemen, fasten your seatbelts and remain seated", erg grappig... 
De kerk zelf is niet van de pracht en praal die we gewend zijn in Nederland. Er hangt een Jezus aan het kruis, met eronder een ster met flikkerende lichtjes, zo lelijk!!! En zo grappig!!!

We krijgen een hymneboek en we zingen braaf alle liedjes mee, die aangekondigd worden. Uiteraard kunnen we ook veel dingen niet meedoen, maar we volgen gewoon het voorbeeld van de rest. Daarom is het extra lastig dat we vooraan zitten, want we kunnen niet zien wanneer mensen opstaan. Het resulteert in een soort omgekeerde wave. 
Een deel van de nummers zijn stukken blijer dan dat ik ze ken van die ene andere keer dat ik naar de kerst-mis geweest ben. Er wordt enorm geswingd in de kerk. Ook als er gecollecteerd wordt, loopt iederen swingend naar voren, om het geld in de collectekisten te doen, Stukken leuker dan die gevlochten mandjes die bij ons gewoon doorgegeven worden... 
Verder zijn volgens mij alle tradities en rituelen hetzelfde als bij ons. 
Aan het einde van de dienst wordt nog wel de nieuwe aartsbisschop ingezegend. Bijzonder om daar ook bij te kunnen en mogen zijn. 

En dan eindelijk is de dienst voorbij. Niet dat het niet mooi is, maar op een gegeven moment zijn we er wel klaar mee. Het is echt loeiheet in de kerk, dus we willen best wel naar buiten en hopen dat daar een briesje waait. Want het helpt niet genoeg om met het programmaboekje te wapperen. 
Buiten is het inderdaad stukken beter qua temperatuur. We moeten even op de taxi's wachten en als we dan terug in het hotel zijn, gaan we nog een borrel drinken en we halen er ook onze borrelhapjes bij. Ik heb gevulde eieren meegenomen en een mascarpone chili-dip met Doritos en groente om te dippen. Er komen ook kaasblokjes, olijven en borrelnootjes tevoorschijn. Gezellig!!! En om 3u is het dan echt tijd om naar bed te gaan. 
Maar voordat ik kan gaan slapen, ga ik op mijn kamer nog even kaarten schrijven voor de hele crew. Ik heb een hele stapel kaarten meegenomen met mooie spreuken. Ik leg de kaarten uit op mijn bed en bepaal welke kaart voor wie is. 

Na een korte nacht ga ik naar het ontbijt, met mijn stapel kaarten en voor iedereen een waxinelichthouder en een waxinelichtje (wel lucifers vergeten) en een kerstmuts op. Een aantal collega's zit al aan tafel en op tafel staat van alles aan lekkernijen: kerststol, musketkransen, chocolade kerstmannen, chocolade hulst en kerstservetten die het plaatje afmaken. De sfeer zit er meteen in. En mijn kaarsen en kaarten worden enorm gewaardeerd. 

Na het ontbijt trek ik mijn bikini aan en ga naar beneden. Ik neem mijn uniformschoenen en boordschoenen mee naar beneden, want daar zit een mannetje die je schoenen heel mooi poetst en eventueel repareert. 
Ik hou stug mijn kerstmuts op aan het zwembad. Al snel komen er meer collega's bij liggen. Het is een mooi zwembad, waar de service gedaan wordt door mannen op skeelers. Hoe leuk is dat!!! Het is heerlijk zonnig. Even ziet het ernaar uit dat er een enorme bui gaat komen, maar die gaat gelukkig aan ons voorbij. 
Ik vind het toch een beetje een raar gevoel om kerst in bikini door te brengen. Ik heb bij kerst toch meer een gevoel van arresleeën, rendieren en een vet pak sneeuw. Maar goed, in Nederland ligt ook geen sneeuw, dus wat dat betreft mis ik niets, maar 31 graden is toch wel even een ander verhaal... 

Om 4u gaan we met de collega's die aan het zwembad liggen even een hapje eten. Het kerstdiner bestaat voor mij uit een broodloze hamburger met frietjes. Inderdaad heel kerstig... 
Na het eten haal ik mijn schoenen weer op, betaal mijn rekening en ga nog even voorslapen. Nèt op het moment dat ik eindelijk in slaap val, is het alweer Calling... Pffff.... Dat is zó'n rot moment.... Maar goed, uniform aan en op pad naar het vliegveld. 
We hebben maar heel weinig passagiers aan boord. Tja, niet heel veel mensen gaan vrijwillig vliegen op het moment dat het kerstdiner geserveerd wordt... Dus wij serveren met liefde ook een prachtig kerstdiner met een keuze van kip of vis... Ook lekker.... En zo zijn wij op tijd thuis om nog te kunnen uit-brakken op Tweede Kerstdag... 
Vond het toch wel heel erg bijzonder om zo kerst op de route te vieren!!! Volgend jaar weer???