Na een jaar mag ik weer eens terug naar het hotel waar ik tijdens mijn trainingsvlucht was. Alleen zit ik nu vol in de zomer. Dat betekent dat het weersvooruitzicht is: zonnig (fijn!) en 47 graden (heet!)... Daarbij is het ook nog eens ramadan, dus de restaurants zijn pas laat open. En we hebben 19.25u calling, dus deze trip vergt, ondanks het niets doen, toch een kleine reken-voorbereiding.

Na aankomst ga ik eerst de WK-wedstrijd Nederland Brazilië kijken. Ik dacht dat de wedstrijd om 21u Nederlandse tijd zou beginnen, maar dat blijkt 22u, dus tegen de tijd dat ik mijn oranje shirt aan heb en het restaurant gevonden heb waar de wedstrijd uitgezonden wordt, is de wedstrijd pas 7 minuten bezig!!! Ik zit als enige van de crew in het restaurant en alle andere gasten lijken voor Brazilië te zijn, dus ik hou me heel stilletjes als Nederland weer scoort... en wint!!!

De laatste bestemming van deze Europaweek is Glasgow. Omdat we in Edinburgh natuurlijk om 3.45u opstonden, zijn we, via Amsterdam, alweer om 11u in Glasgow. Wat echt énorm om is: het is eigenlijk een vluchtje van 10 minuten...

Aangezien die vroege schema's voor mij wel een kleine uitdaging zijn: ik ben écht niet een ochtendmens, ben ik best een beetje moe als we in het hotel aankomen. Daar komt bij dat Glasgow (voor zover ik dat gezien heb) niet een heel bruisende stad is. Er is vooral "de stad", maar ik ga toch niet shoppen. En niemand wil met mij mee naar het piping-museum. Het lijkt mij namelijk hilarisch stompzinnig om naar het doedelzakmuseum te gaan, maar alleen heb ik er even geen zin in. Dus we maken een (halve) afspraak dat we om half 5 samen eten (voor het eerst deze week).

Via Amsterdam gaan we van Venetië door naar Edinburgh. Met het uur tijdsverschil er ook nog bij, komen we uiteindelijk al om 11u aan in het hotel. Ik geef toe; het moment dat de wekker 's morgens gaat, vervloek ik dat, maar als je dan echt nog een hele dag hebt om op bestemming een beetje rond te dartelen, dan is het weer wel heel leuk...

Toen ik vorig jaar in Edinburgh was, vond ik het al een prachtige stad en in de tussentijd heb ik begrepen dat er een hele ondergrondse stad is, die je kan bezichtigen, dus daar heb ik voor vandaag mijn zinnen op gezet. Tijdens het ontbijt had ik dat al aangegeven en de Captain die ons van Venetië naar Amsterdam vloog, zei meteen dat ik dan naar Mary King's Close moet gaan. De Purser vind het ook een leuk idee. Dus dat is het plan.

Eind van de middag komen we aan in het hotel in Venetië. Ik ben daar nog niet geweest en helaas zitten we niet midden in het bruisende leven van Venetië, maar zitten we een flink stuk buiten de stad. Ik probeer mijn collega's zo gek te krijgen om mee de stad in te gaan, maar ze hebben allemaal andere plannen...
Ik twijfel enorm of ik wel zal gaan. Het schijnt een uur heen te zijn met de trein en een uur terug en we hebben 4.20u Calling, dus we moeten vroeg gaan slapen...

Gelukkig overtuigen mijn collega's me dat ik wel moet gaan. De treinrit blijkt 26 minuten te zijn en als je het station uitloopt, sta je direct al in het centrum. Dus als ik me even omkleed, kan ik nog net even twee uurtjes Venetië meepikken...